Jan Tracz

Baker wraz ze swoją Anorą udowodnił, że kino wciąż jest nam potrzebne. I że nadal potrafi w pełni rezonować w widzach. przeczytaj recenzję

To tryptyk o dominacji i uległości, który wwierca się w ludzką psyche i wydobywa z niej tylko to, co najgorsze. Lanthimowski eksperyment w pełni się udał. przeczytaj recenzję

To kino z gatunku samoświadomego guilty pleasure, w które trzeba wejść i docenić nieco landszaftową konwencję (film śmieje się sam z siebie). przeczytaj recenzję

Magia tego filmu polega na tym, że niby nie dzieje się nic, a – w zależności od własnej interpretacji, a także wrażliwości – może dziać się wszystko. przeczytaj recenzję